Cusumbur slum!/ Ο γιός μας!

OK! I lied!!

I said in a previous post that we have no children...well,we do have a son! In Delhi. In one of the city's slums,hidden behind the posh villas and the shopping malls of the capital:

Cusumbur.

Vedani....our little boy made it to public school yea!!!

Το αγόράκι μας μένει στο Δελχί! 

Σε μια απο τις αμέτρητες παραγκουπόλεις που κρύβονται πίσω από τις πολυτελείς βίλες με την ιδιωτική φρουρά.

Η παραγκούπολη λέγεται Κουσούμπουρ και κατοικείται από φτωχούς μεταναστες απο την Βεγγάλη. Ερχονται στην πρωτεύουσα για να βρούν δουλειά, δηλαδή να καθαρίζουν οι γυναίκες τα σπίτια τών πιό εύπορων-για 25 ευρώ το μήνα-και να ξεδιαλέγουν σκουπίδια στίς χωματερες για τα παιδιά και τούς αντρες.

Τα πιτσιρίκια "πιάνουν δουλειά" στα σκουπίδια από 3-4 χρονών!

Even the taxi driver in Delhi didn't know where the slum was,but luckily we had the mobile of one of the people working to improve the lives of the lower caste Indians and especially women and children.

Cusumbur is one of the many slums in Delhi.

People here are poor farmers immigrating from other parts of India,like Bengal. They come to the capital to find jobs, but speaking a completely different dialect/language it is impossible for them to do anything better than clean houses -for the women (they earn 25 euros a month!!!) -or rummage through the landfill garbage mounts for men and children.

Children as old as 3 years work in the garbage...

And that's the most important of tasks:

Get the children out of the garbage mounts and into the school system.

Κι αυτη είναι η σημαντικότερη προσφορά των εθελοντών της BVD μιάς απο τις δεκάδες τοπικές οργανώσεις που στηρίζει η ActionAid Ελλαδας στην Ινδία: Να πείσουν τους πάμπτωχους γονείς να στείλουν τα παιδιά τους στο προπαρασκευαστικό σχολείο και όχι στις χωματερές.

Υιοθετήσαμε τον Βεντάνι μέσω του προγράμματος και ναι θα το ομολογήσω,όταν μας έστειλαν την πρώτη του φωτογραφία,μας πήρανε τα κλάματα. Ενα τόσο δα αδύνατο αγοράκι που κοίταζε αμήχανα το φακό!! Πολύ κλάμα...

Πέρασαν λίγα χρόνια,ο Βεντάνι μεγάλωνε και στον σχεδιασμό του επόμενου ταξιδιού μας στην Ινδία εντάχθηκε και μια επίσκεψη στο Κουσούμπουρ.

I have to make it clear, we don't do "charity"! But this program,sponsored by ActionAid in Greece, is the kind that doesn't give people fish.It teaches them how to catch them.

We "adopted" Vedani by mail and some weeks later we received his picture and a drawing made by him. Well...we were in tears...

Some years later,when planning another trip to India (the no-visa-go-to-Nepal one) we made a point to visit Cusumbur and out little boy there.

Easier said than done. In Cusumbur, ActionAid supports a local group BVD,whose members include doctors and teachers.

 The volunteers from "Bal Vikas Dhara" have first to convince parents to send their children to the preparatory classes in the slum, and then teach the children -who speak a totally different dialect than the Delhi one-to read and write.

Then and only then can these children start attending the normal classes in the nearest public school and so have a chance to progress in their lives.

Τα πιτσιρίκια όπως και οι γονείς τους δεν μιλάνε καν την γλώσσα  της περιοχής,αλλα την μητρική τους διάλεκτο.Πρέπει να περάσουν από το προπαρασκευαστικό σχολείο των εθελοντών και μετα να δώσουν εξετάσεις για να γίνουν δεκτά στό δημόσιο σχολείο.

Once a day a water tanker comes to Cusumbur
and everyone scrambles to get the daily supply of water

BVD also has programs to empower the community's women and to organize life in the slum. Working women have access to legal advise and help, they discuss their problems in groups, they tale turns keeping the slum as clean as possible.Women are at the fore front of all programs.

Στην παραγκούπολη δραστηριοποιείται η τοπική οργάνωση BVD που εκτός από τα παιδιά,έχει προγράμματα για τους ρακοσυλλέκτες,πού δεν εχουν κάν δελτίο ταυτότητας η νομική υπόσταση. 

Οι γυναίκες ειναι οι πρώτες που υιοθετούν τις αλλαγές. Οργανώνονται, ενημερώνονται για τα δικαιώματα τους,διεκδικούν,βγάζουν ταυτότητες και εκλογικά βιβλιάρια και μαθαίνουν να φροντίζουν την υγεία των παιδιών τους.

Before visiting Cusumbur we had been discussing what present we should buy for our boy.But-and I loved the reasoning of it-we were told that it was against BVD policy to give presents to just one child. So we bought colored crayons, candy and balloons for all the children in the preparatory school.

Να πώ ότι πάθαμε σόκ στην παραγκούπολη;  Ναί, αλλά στην λασποκαλύβα που κάνουν τα παιδιά μάθημα μύριζε ελπίδα.

Χωρίς παράθυρο το δωμάτιο

φωτιζόταν από τα μάτια της δασκάλας. Είχαμε φέρει χρωματιστά μολύβια,καραμέλες και μπάλες για όλα τα πιτσιρίκια που μας ευχαρίστησαν τραγουδώντας.

Το αγόρι μας σηκώθηκε στον πίνακα και μέτρησε μέχρι το 50 στα Αγγλικά!!

Walking through a slum was a shock. Classes were held in a room build of mud. No window. But when the older ones stood in the front and repeated for us their lesson/poem/calculus their faces were shining!

Our little boy,already wearing the public school uniform,counted to 50 in English!!!!

As instructed,we avoided paying too much attention to him, so as not to make other children feel less appreciated :] Before leaving we wanted to leave the BVD a donation, but they refused. The monthly contribution we payed through ActionAid for the community work was enough they said...Amazing people!!

Πέρασα τις επόμενες μερες στο Δελχί, 

εξηγώντας στον αντρούλη μου ξανα και ξανα γιατί δεν γίνεται να απαγαγούμε τον Βεντάνα και μιση ντουζίνα πιτσιρίκια και να τα πάρουμε σπίτι μαζί μας.

I spend the next few days in Delhi explaining to my husband again and again why we shouldn't ...kidnap Vedana and half a dozen other kids from Cusumbur and bring them home with us lol

Since then Vedana has begun high school,he is learning English and is good at math -we get a report from his teacher twice a year ;)-many more slum children learn to read and write thanks to ActionAid and BVD.