Ενέσεις Μπόστ !!/ Bostantzoglou

Η κατάσταση απαιτεί επειγόντως μια γερή δόση γέλιου και γελοίου για να βγούμε από τη λακκούβα. Ένας κλαυσίγελως πάντα εκτονώνει κι όπως είπε κάποτε ο ίδιος ο Μπόστ: "Η κοινωνική σάτιρα έχει μέσα της μια βαθιά μελαγχολία".
Το "γραμματόσημο" μου έφτιαξε σήμερα το πρωί το κέφι!


ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΔΙΑ ΜΑΡΚΑ ΜΕ ΕΛΠΙΔΑ
ΝΑ ΖΗΤΙΑΝΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΤΟΠΟΥΣ ΜΑΚΡΥΝΟΥΣ
ΝΑ ΟΡΘΟΠΟΔΗΣΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΕΡΘΕΙ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
ΚΑΙ ΑΜΝΗΣΤΕΥΟΥΜΑΙ ΚΕ ΑΛΛΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ
ΣΚΙΣΟΝ ΠΛΟΙΟΝ ΤΑΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΠΟΝ ΝΑ ΕΙΜΕ ΦΤΑΣΑΣ
ΣΚΙΣΟΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΠΡΟΠΕΛΑΙ
ΑΡΑΧΝΙΑΣΑΝ ΑΙ ΜΑΣΕΛΛΕ


Μισό λεπτάκι ,να εξηγήσω στους αλλοδαπούς φίλους 
 ποιός ήταν ο Χρύσανθος Μέντης Μποσταντζόγλου και επανέρχομαι.

Chrysanthos Mentis Bostantzoglou (1918-1995),

better known as Bost, was a prolific Greek cartoonist, playwright and painter.

He was born in Constantinople/Istanbul ,he lived and worked in Greece and became one of the most respected and loved cartoonists in a highly charged political environment.

Deeply political and outrageously satirical, his cartoons were published in newspapers and magazines and created sensation. 

Some of his favorite cartoon heroes were:

 "Mother Greece" heavily pregnant, in tatters, but with the ancient laurels on her helmet; her daughter, "Little Unemployment" and her son, "Hungerlion".

His distinct style included writing captions in strange surrealistic grammar and intentionally terrible spelling;
 making jokes within jokes,insinuating or being blatantly disrespectful and twisting the Greek language in funny shapes.

I couldn't possibly translate the captions in his cartoons,the satire layers are many and the misspelling insinuations too Greek ;]

This cartoon with Hungerlion rummaging through the

garbage bins for food was published in 1959!!! It could have been sketched a year ago.

Πάντα λάτρευα τον απελπισμένο αλλά βαθύτατα πολιτικοποιημένο σουρεαλιστικό παραλογισμό του Μπόστ ,με εκφράζει αυτή η ατμόσφαιρα ηρωικής παρακμής και νεοελληνικού κιτς, μυρίζει "Παραμύθι χωρίς όνομα"με άφθονο Καραγκιόζη. Και Θεόφιλο έχει και Ερωτόκριτο και ένα μεγάλο "Αχ,Ελλάδα σ'αγαπώ...αλλά δεν σε υποφέρω" 
(Καλή τους ώρα του Ρασούλη και του Παπάζογλου) 

Ο Ηλίας Πετρόπουλος για τον Μπόστ:

" Κάμποσες γελοιογραφίες δυνατές σάν μπουνιές καί ἄλλες σάν γαργαλητό μέ φτερό. Θυσία στό ἐπίκαιρο, ἐπιφώνημα θαυμασμοῦ γιά τόν Μποσταντζόγλου (βρέ! δέν ἔχει τό θεό του), ἕνας συγχρονισμένος καί χωρίς αὐταπάτες Σουρῆς, ὅταν ἐλευθερώνεται ἀπό τήν πολιτική ἤ ὅταν ὁ ἀναγνώστης ἀγνοεῖ τά συμβάντα χάνει μέρος τῆς ἀξίας του, «ρίπτει παλτόν πῦρ» μέ γενναιότητα ἐναντίον κάθε μορφῆς παραλογισμοῦ μέ γελοιογραφίες ἔμμετρες, πού τσιμποῦν σά φίδια, σέ γελοῖες ὁμοιοκαταληξίες ( πλησίον – Θησεῖον, Παυσανία – Ἀνανία, γαλῆς – Γαλλίς, ὡραία – παρέα). Ὅπου νἆναι ἔρχεται τό γέλιο στίς γελοιογραφίες τοῦ Μποσταντζόγλου. Σέ ὅποιο σημεῖο τῆς γελοιογραφίας. Κυρίως στά λόγια βρίσκεται τό ἀστεῖο καί τό δάγκωμα. Τό ἀστεῖο δέν χτυπᾶ συγκεντρωτικά. Εἶναι σκόρπιο, κλιμακωτό. Δέν συμπαθεῖ τήν γελοιογραφία – πυροτέχνημα. Διαβάζοντας καί γελώντας. Καί γελώντας σκέφτεσαι. Εἶναι καί τά σκέτα λόγια του. Τραγούδια μέ νότες, ποιήματα ρωμαντικά σάν τῶν λαϊκῶν ἡμερολογίων, ἐρωτικές ἐπιστολές, τραγικέ ἱστορίε ὅπως ἐκείνου πού ἦτον ἀρίστης οἰκογενείας ἀλλά τό ἐσυνήθισεν ὡς νεανίας ἕλκων πρός τόν ναρκοτισμόν ἀπό ἀνατολῆς μέχρι δυσμόν."

Ο Μπόστ έγραψε στίχους για τρία τραγούδια:
Την περίφημη "Νήσο των Αζορών"
Τη "Ρομβία" και τούς υπέροχους "Νεκροθάπται"!!

Bost wrote the lyrics for this black humor ballad of the '60s about two dead lovers. He looooved to tell "tragic" stories with unhappy endings and dramatic twists. The title of the song is "The Gravediggers". Bost is the guy with the big mustache.