Majorelle Gardens/Κήποι Μαζορέλ

Marrakesh is the second most renowned city of Morocco after legendary Casablanca. It is a tourist exotic playground with an interesting souk/market, the majestic red ochre Atlas mountain range close by and lots of things to see and do.
Hidden among the palm groves of the lush oasis Marrakesh once was, is one of the most beautiful gardens I've ever seen. It is much more than a garden. It is a work of art, the masterpiece of a French orientalist painter, Jacques Majorelle.(1886-1962)



Φταίει ο Χαμφρεϋ Μπόγκαρντ, φταίει και ο Σταμάτης Κραουνάκης με το "Μαρόκο" του! Τό είχα απωθημένο χρόνια.Και δεν μας απογοήτευσε. Και την μεσαιωνική Φέζ απολαύσαμε και την οροσειρά του Άτλαντα γυρίσαμε και στο τουριστικό Μαρακές πήγαμε. 
Αυτό όμως ,που πήρα μαζί μου ήταν ενας απο τους ωραιότερους κήπους που εχω δεί ποτέ. Είναι πολύ περισσότερο απο ενας κήπος,είναι ένα έργο τέχνης. Το αριστούργημα του ελάχιστα γνωστού Γάλλου ζωγράφου Ζάκ Μαζορέλ,ενός από τους τελευταίους "οριενταλιστες", που ύμνησαν την μαγεία και το χρώμα της Αφρικής.

The adventurous artist, fell in love with North Africa in 1919 and in 1924 he decided to settle down in Marrakesh. He bought ten acres in the outskirts of the city and began to plant his gardens with an impressive collection of 1.800 species of cacti, succulents, bamboos and 400 varieties of palm trees. He was one of the top plant collectors of his time.

What makes the garden unique is the vivid bright cobalt color Majorelle used to paint almost all surfaces he could get his hands on, including his house and atelier.

He went as far as to patent this cobalt blue as Blue Majorelle! 

Ο Ζακ Μαζορέλ, γιός διάσημου σχεδιαστή Art Nouveaux επίπλων, επισκέφθηκε για πρώτη φορά τη Μαγκρέμπ το 1919 κι αφού τριγύρισε σε Αλγέρι,Τυνησία και Μαρόκο εγκαταστάθηκε το 1924 στο Μαρακές.
Εκεί αγόρασε μιά εκταση 10 στρεμμάτων,έχτισε το ατελιέ του και αρχισε να φυτεύει τους κήπους του. Μανιώδης συλλέκτης φυτών, εφτασε να έχει 1800 είδη κακτων,400 είδη φοινικα, μπαμπού, μπουκανβίλιες, γιασεμιά, λεμονιές, τριανταφυλλιές και νούφαρα.
Δεν έμεινε όμως μόνο στα φυτά. Χρησιμοποίησε τους κήπους και το ίδιο του το σπίτι/ατελιέ σαν καμβά και χρωμάτισε κάθε επιφάνεια: Τοίχους, παράθυρα, μάντρες, συντριβάνια, γλάστρες, πέτρες,σιδεριές,ακόμα και τα μονοπάτια. Το έντονο λουλακί που κυριαρχεί στούς κήπους του είναι κατοχυρωμένο ως Μπλέ Μαζορέλ.



Majorelle used his garden and his house/workshop as a canvas. He painted walls, doors, latices, flower pots,rocks even the paths. His signature cobalt blue comes in stark contrast with an almost acidic yellow,warm pink,various shades of green,mustard and white.
The gardens are relatively small but the winding paths make them look and feel much bigger.

Πάνω στο έντονο λουλακί, πινελιές από λεμονί κίτρινο, ροζ ώχρα, μουσταρδί, λευκό, τυρκουάζ και ο,τι άλλο χρώμα δώσουν τα λουλούδια και τα φυλλώματα. Σε στρατηγικές θέσεις νερό: Μια λιμνούλα με νούφαρα,χρυσόψαρα και νεροχελώνες. Ενα συντριβάνι. Ενα κανάλι με νερό ανάμεσα στα μπαμπού. Ολα στοιχεία από τον αυθεντικό Παράδεισο (λέξη που στα Πέρσικα σημαίνει "κλειστός κήπος με νερό"). Κομμάτια της Αραβο-Ανδαλουσιανής παράδοσης, που έδωσε την ανυπέρβλητη Αλάμπρα στην Γρανάδα.

Jacques Majorelle lived peacefully in Marrakesh. He travelled further south into proper Africa, he painted, he married twice. In 1947 he opened his gardens to the public.
It seems he loved cars .He had two major car accidents,the second one cost him his life in 1962. After his death the gardens fell into neglect and barely survived. Then, in the early 80s Yves Saint Laurent bought a nearby villa and Majorelle Gardens. He lovingly restored them to their former glory and opened them again to the public.






Ο Ζακ Μαζορέλ ταξίδεψε πολύ στην κεντρική Αφρική, ζωγράφισε σε ποικίλα στύλ, πάντα μαγεμένος απο τα εκτυφλωτικά χρώματα που έβλεπε γύρω του, παντρεύτηκε δύο φορές.Πέθανε το 1962 μετά από ένα (το δεύτερο στά γεράματα του) αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Μετά το θάνατο του, οι κήποι ρήμαξαν,αλλά το 1980 ο Υβ Σαιν Λωράν τους αγόρασε μαζί με την διπλανή βίλα. Με σεβασμό και μεράκι τους ξαναζωντάνεψε και τους άνοιξε πάλι στο κοινό. Οταν κι εκείνος άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο,
ζήτησε η στάχτη του να σκορπιστεί στούς κήπους που αγάπησε με πάθος.
(άρα,μπορεί και να συναντηθείτε με το φάντασμα τού μαιτρ κάτω από τη σκιά των κάκτων. Οχι,δεν είναι ο Υβ! Ειναι μια καλοθρεμμενη γάτα Μαρακές που δροσίζεται!)

So if you happen to find yourself in Marrakesh, hop on a horse drawn carriage and head for Les Jardins Majorelle.Early in the morning or late afternoon are the best times so you can have as much peace and quite as possible.


PS. Most of the photos-the spectacular details-are from the official site of The Majorelle Gardens. I couldn't find many of ours without our faces getting in way of the settings ;P





Αν λοιπόν,βρεθείτε στο Μαρακές, πάρτε ενα αμαξάκι και γραμμή για τους κήπους. Καλύτερα νωρίς το πρωί η αργά το μεσημέρι για να έχετε οσο το δυνατόν περισσότερη ησυχία.
Δεν είναι μεγάλοι,αλλά κάθε γωνιά είναι και ένας πίνακας ζωγραφικής. Υπάρχουν αρκετά παγκάκια στρατηγικά τοποθετημένα διά ρεμβασμούς, ενα ωραιότατο καφέ, Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, η συλλογή του Σαιν Λωράν με Βερβερίνικα υφάσματα και χαλιά και μια συλλογή έργων του Ζακ Μαζορέλ.