Το Αγαλμα!!

Πολύ προβληματίζομαι εδώ και μισή ώρα!!!

Τον ανδριάντα μου πώς να τον παραγγείλω; 

Να είμαι έφιππη και εν εγρηγόρσι, τύπου Κολοκοτρώνη; Πιό χαλαρή και στο ποιητικό με ένα στυλό στο ένα χέρι και την φορολογική δήλωση στο άλλο, σαν τον Κοραή; 

Σε ανάκλιντρο, με τον σταυρό στο χέρι, σαν την κοιμωμένη του Χαλεπά, να θυμίζει "άνεργη και αστόλιστη του Χάρου δεν σε δίνω";

Συγνώμη,ξέχασα να σάς ενημερώσω: Ο κύριος-λέμε τώρα-Πάγκαλος θα μου κάνει άγαλμα!!! 

Προσεφέρθη από μόνος του. Το δήλωσε δημοσίως!!!

Στην Ελλάδα -είπε σε συνέδριο στη Γενεύη-δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ τίμιος πολίτης!!!

 Κι αν μου βρείτε έναν-πρόσθεσε- θα του κάνουμε άγαλμα!!

Εδώ (με μουσική υπόκρουση Πλέσσα και Πουλόπουλο) σηκώνω το χέρι-μαζί με πολλούς πολλούς άλλους.

Κύριε,Κύριε!!! Εγώ,εγώ!!

-Δεν εχω κρύψει ούτε δραχμή/ευρώ από το κράτος 35 χρόνια που δουλεύω (δούλευα).

-Δεν έχω αυθαίρετο

-Δεν έχω ζητήσει χάρη/μέσο για να διοριστώ πουθενά,ούτε στο Δημόσιο ούτε στο...Ιδιωτικό.

-Δημοσιογράφος υπήρξα,με πολλές γνωριμίες,αλλά ούτε χάρη για τον αδερφό μου -να μην πάει για το στρατιωτικό του στον Εβρο- δεν ζήτησα. (ελπίζω το αδερφάκι μου να μην διαβάζει το blog μου)

Αθήνα 1954 στήνεται ο ανδριάντας του Κολοκοτρώνη εξω απο την παλιά Βουλή.
Νομίζω οτι το άλογο θα με παχαίνει....

Τι λέτε κυριε αντιπρόεδρε ;

Τον δικαιούμαι τον ανδριάντα μου; Σε μάρμαρο; Πεντελικό;

(Μήπως δικαιούμαι μιά διπλή,σταυρωτή αυτο-μούτζα ;)

Και θέλει έναν ανδριάντα και ο άντρας μου και ο πατέρας μου και ο  θείος μου ο Γιάννος-για να αναφέρω τούς πρώτους που μου έρχονται στο μυαλό.

Και για να μην σας κουράζω κύριε-πώς σας είπαμε;-Πάγκαλε, πρέπει να στήσετε ανδριάντες σε δεκάδες χιλιάδες τίμιους Ελληνες πολίτες. 

Αν δεν το έχετε καταλάβει ,αυτοι είναι οι αγανακτισμένοι!Οι πιό αγανακτισμένοι από τους αγανακτισμένους!

Αυτοί τα έχουν πάρει στο κρανίο! Γιατί νιώθουν εκτός από κερατάδες και δαρμένοι!!!

ΥΓ. Το βρίσκω θλιβερό ένας πολιτικός άνδρας να μην βρίσκει στο περιβάλλον του έστω ΕΝΑΝ έντιμο άνθρωπο! Ουτε καν όταν κοιτάζεται στον καθρέφτη!

ΥΓ 2. Λέω να καταλήξω σε κάτι κλασσικό μεν, προχώ δε. Κάτι με χλαμύδα και laptop.