Divine Twins of Sparta.

A couple of weeks ago we got a really cool treat:A visit to Taygetus, the majestic mountain range, which looms over the city of Sparta!( zoom in the photo, behind the last hill to the left...This is Spaaarta)

Taygetus is a very masculine mountain with a very feminine heart full of forests, deep ravines, rivers and caves. Dozens of beautiful villages dot the slopes of the range and spread down to the fertile valley of river Eurotas.

 

Our destination was Kastori, on the Northwestern part of the 150 Km long range. The village got it's name from the river Kastor, which flows a couple of steps from the last row of houses.
Somewhere under the peaks of Taygetus- the Homeric literature claims- the Divine Twins were born from a swan's egg!
Kastor and Polydefkis or, as the Romans made them known, Castor and Pollux, protectors of Sparta, credited for teaching humans how to tame and ride horses, wrestle and fight. They marched at the forefront of the Spartan army to battle in the form of "docana", twin poles connected by a wooden X. This was the "war flag" of Sparta.
"White horse Riders" they were named and "Sons of Zeus-Dioscuri" ,although technically only one of the two was divine.

Da Vinci loved the myth and painted Leda the swan and the babies in  lots of variations.
in this painting the swan is black and the babies are four.

The myth of their birth is a very interesting one. It all started with (yet another) mortal lady of exceptional beauty catching the eye of the most notorious philanderer of all gods, Zeus.
Her name was Leda and she was married to the King of Sparta, Tyndareos. Zeus-in another of his ingenious transformations-approached her as a beautiful swan and mated with her. The same day, Leda had sex with her husband and after 9 months she gave birth to two eggs. From the first egg the mortal Castor was born, son of the King of Sparta. From the other emerged divine Pollux, son of Zeus.
Some sources claim that from the same eggs two baby girls, both destined to cause trouble, came into this world: Helen, whose beauty started the Trojan war and Clytemnestra ,who married and murdered the King of Mycenae, Agamemnon.

It is amazing how many famous artists from antiquity to our times, have been captivated by the myth.
Here Dali's wife and muse as Leda.

Back to the twin brothers. Castor and Pollux grew up as close as two brothers can be. They were inseparable in everything. They became famous horsemen and wrestlers, they excelled in hunting wild beasts, but they also protected anyone in any kind of trouble. Both "Dioscouri" took part in the Argonaut adventures, bringing to Sparta wealth and fame. They even dared to wage war against the king of Athens, Theseus, who had kidnapped their sister,Helen,long before Paris of Troy came into the picture.




Then one day, while ambushing their enemies inside a huge oak tree, Castor was killed. In fact, he died by a lance one of his enemies threw, which impaled him inside the tree. 
Crushed, Pollux asked his divine father for a favor: He would share his immortality with Castor. Zeus agreed. Since then, both brothers spent one day in the Underworld and on top of mount Olympus with the other gods, always together.

Castor and Pollux capturing the robot Talos on the shores of Crete.

In very ancient times, Dioscouri had been underworld deities, worshiped at a small hill near Sparta. Very quickly they became gods of light, valor,compassion,virtue and courage. They acquired a celestial role as well. They became twin stars-the constellation of Gemini- and saviors of anyone in need or in danger. Strangely enough- as Sparta never had any significant naval force-they also had the "duty" to save sailors from the rough seas, appearing as fires (St.Elmo's fire) near the horizon.
Their symbols were their round hats-the half of the swan's egg- with a star on top. Also a wreath made from palm tree leaves and an urn wraped around by snakes. The ancients sacrifised white sheep in their honor and considered white horses to be the Dioscouri sacred animals.





The divine twins had been worshipped all over the Greek world, including Southern Italy. Romans fell deeply in love with the Spartan brothers,dedicating various temples and spreading their cult even further. But it seems the Celts already knew the twins! According to Diodorus of Sicily, Dioscouri were revered by the Celts of western Galatia and an altar discovered in Paris shows them among other Celtic deities!!!

Αλλοοοοοό!!! Λαμβάνει κανείς;;

Στον πλανήτη τους!!! Στην κοσμάρα τους!!!
 Ακόμα απο ιδρυματισμό πάσχουν. Ολοι. Εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμο τους, πολιτικοί και ΜΜΕ, εξακολουθούν να αναλώνονται σε συζητήσεις περί αθροίσματος ποσοστών "τρεις το λαδι, τρεις το ξύδι, πόσο το λαδόξυδο;" 

Ποιος ειπε τι και που και τι εννοούσε π.χ με τη λεξη "επαναδιαπραγμάτευση"; 

Ποιος φταίει και πόσο; (λες και δεν το ξερουμε)

Αϊ σιχτίρ, βαρέθηκα!

Απο τον καθημερινό, ανελέητο βομβαρδισμό μας με τρομοκρατικές κραυγές, κινδυνολογίες, αναλύσεις και απίστευτα βαρετά τηλεοπτικά "πάνελα" ξεχώρισε η Ελληνογαλλίδα συνάδελφος Εφη Τσελίκα, που βρέθηκε πρόσφατα καλεσμένη σε πολιτική εκπομπή.

 Δεν την άφησαν να μιλήσει παρα ελάχιστα τη γυναίκα, αλλά- όσο προλαβε- είπε δυο σημαντικές κουβέντες. Τις οποίες οι υπόλοιποι καλεσμένοι πέρασαν εντελώς στο ντούκου. Οπως περασαν στο ντουκου και την ευκαιρια που τους εδωσε να παψουν να αναλυουν το δεντρο και να δουν το @#$%!! το δάσος.

Είπε, λοιπόν :"Στην Ελλάδα μιλάτε σαν να μην έχετε καταλάβει οτι άλλαξε η κοινωνία. Λέτε και ξαναλέτε σαν χαλασμένος δίσκος τα ίδια και τα ίδια για λεπτομέρειες, πρόσωπα, ερμηνείες κλπ!!! Σαν το παραμύθι με τα Καινούργια Ρούχα του Βασιλιά!"

Πως αντέδρασαν οι υπολοιποι καλεσμενοι, πολιτικοι και δημοσιογράφοι; "Αλογο κλανει", με το συμπάθειο! 

Επέστρεψαν δηλαδή στην ασυλληπτη ανία του πολιτικο-δημοσιογραφικου αυτισμού ,στις συνήθεις πολιτικές κοινοτοπίες και στα μετερίζια της κομματικής τους γραμμής. Μην ξεχνάμε οτι κατα πάσα πιθανότητα θα ξαναπάμε σε εκλογές.
"Θα βάλει η όχι τον Γιωργάκη στις λίστες του ΠΑΣΟΚ ο Βενιζέλος;"
"Γιατί έφαγε πόρτα ο Τσιπρας από τον Ολάντ;"
"Η ΝΔ δεν επικοινώνησε σωστά το μήνυμα της"
"Θα μας βγάλουν απο το ευρώ!!!"
"Τι θα κάνει η Ντόρα;"





Την ίδια πνευματική μούχλα αποπνέουν ,στη συντριπτική τους πλειοψηφία, όλες οι εκπομπές, δελτία, άρθρα, σχόλια των ημερών. Μούχλα και ναφθαλίνη, με απαλούς τόνους σαπίλας δεκαετιών κι ένα bouquet ασύστολης κινδυνολογίας, μπας και τρομάξουμε και αλλάξουμε γνώμη. 
Την ώρα που ο άνεμος έχει ανοίξει διάπλατα τα παραθυρόφυλλα κάποιοι αποδεικνύονται η "λίγοι" η κάτοικοι άλλων αστρικών συστημάτων. 
Το χειρότερο είναι οτι είναι και αφόρητα βαρετοί...


Πλανήτης Γη καλεί!!! Αλλλλόοο!!!Λαμβάνει κανείς;;;;

Πήγαινέ με ως τις κάλπες, ταξιτζή!

Τέσσερεις και μια και μετά ψηφίζουμε. 

Πείτε με αναίσθητη, πείτε με απολιτική ,αλλά από τον πολύ θυμό έχω πάθει κάτι σαν... τραλαλά, σαν όσα έρθουν κι όσα πάνε, σαν αισιοδοξία θα το έλεγα. Το γεγονός με ανησυχεί, αλλά όντας παραγουλιασμένη σαν χταπόδι, που το σαβουρδίζουνε δύο χρόνια τώρα στα βράχια, δεν δίνω και μεγάλη σημασία. Μάλλον το χρειάζομαι.

Την έχω νοερά αράξει στη βεράντα και επιδίδομαι στο προσφιλές μου προεκλογικό σπόρ: Παρατηρώ τους ταξιτζήδες. Η μάλλον τους ακούω και αναλόγως της εναρκτήριας ατάκας ορμάω στο debate.

Με το που προκηρύσσονται οι εκλογές, η ψυχοσύνθεση του ταξιτζή αλλάζει, μια αύρα πολιτικοποίησης πνέει και οι συζητήσεις εντός του κίτρινου οχήματος φέρνουν λίγο προς το πάλαι ποτέ "Ενώπιος Ενωπίω",αν δεν πάρει διπλή κούρσα, βέβαια.

Οι ταξιτζήδες ,ως γνωστόν, είναι τα καλύτερα κοινωνικά και πολιτικά βαρόμετρα. Βλέπουν και μιλούν με πολλές δεκάδες ανθρώπους κάθε μέρα. Για δημοσκόπηση μην ρωτήσετε δημοσκόπο, ρωτήστε  ταξιτζή! 

Τις τελευταίες μέρες η συζήτηση συνήθως ξεκινάει με μια από τις τρείς ατάκες:

* Ε ρε, ένας Παπαδόπουλος που μας χρειάζεται!!!!

* Και τι θα γίνουμε χωρίς αυτοδυναμία; Θα έχουμε ακυβερνησία!!!!Χάος!!

* Δε πάνε στο διάολο κι αυτοί κι ο δικομματισμός τους!!

Η πρώτη ατάκα εκτοξεύεται συνήθως με αυτοπεποίθηση, αλλά η φωνή και η γλώσσα του σώματος δείχνει ότι κρατάει και μια πισινή. Έχει έναν δισταγμό, ένα κόμπιασμα κι ένα: "ο πατέρας μου, που την έζησε τη χούντα μου είπε ότι..." Αν αντέξει στην αντεπίθεση μου μέχρι το σπίτι και προλάβει να ξανανοίξει το στόμα του ,ακολουθούν ως θέματα το μεταναστευτικό, οι 300 της Βουλής στο Γουδί και οι τρομοκράτες που καίνε την Αθήνα.

Την δεύτερη ατάκα την ακούω όλο και συχνότερα και με όλο και μεγαλύτερη απόγνωση. Σαν έκκληση "βοηθάτε να ξαναβγούμε αυτοδύναμοι", σαν "δεν θα το ξανακάνω, μαμά". Η συζήτηση συνήθως στρίβει προς τον μπαμπούλα μιας Ελλάδας παραδομένης στο χάος και στις λεηλασίες. Κι εδώ η φωνή τα λέει μεν, αλλά κατά βάθος δεν τα πιστεύει και πολύ. Παρήλθαν οι χρόνοι εκείνοι, αλλά θέλουν να συνεχίσουν να πιστεύουν οτι κάποιο θαύμα θα γίνει τελευταία στιγμή και θα ξαναζήσουν το παραλήρημα της αυτοδυναμίας.

Ακολουθούν νοσταλγικές στιγμές απο παρελθούσες προεκλογικές εκστρατείες του Ανδρέα η του Κώστα η κάποιου απο τον παλιό καλό καιρό, όταν δεν έπαιρνε ο κόσμος τα πολιτικά του είδωλα με τα γιαουρτάκια.

Στην τρίτη ατάκα δεν συγχυζόμαστε ιδιαιτερα ουτε εγώ ουτε ο οδηγός, εκτός κι αν συνδυάζεται με την πρώτη. Η φωνή του ταξιτζή έχει έναν κουρασμένο θυμό και μια τσαντίλα που ήρεμα δηλώνει "αν ψάχνετε για μ....ες, μην μου τηλεφωνήσετε".

Ακολουθούν συζητήσεις για το ξεπούλημα της χωρας, τον Καζαντζίδη, τους συνταξιούχους, το Ιντερνετ, τον καταναλωτισμό.

Το συμπέρασμα είναι ένα: Θα ζήσουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις  μετά τις εκλογές. Ισως τα καταφέρουμε να ενηλικιωθούμε. Ίσως ωριμάσουμε κι αφήσουμε πίσω τον καλό πατερούλη- πού- πάντα μοχθεί -για- το -καλό- μας και το μόνο που θέλει είναι ν' αφήνουμε την τύχη μας στα επιτήδεια χέρια του.

Θα δούμε ενδιαφέροντα πράγματα σε λίγες μέρες!

Μεγαλώνουμε!