Divine Twins of Sparta.

A couple of weeks ago we got a really cool treat:A visit to Taygetus, the majestic mountain range, which looms over the city of Sparta!( zoom in the photo, behind the last hill to the left...This is Spaaarta)

Taygetus is a very masculine mountain with a very feminine heart full of forests, deep ravines, rivers and caves. Dozens of beautiful villages dot the slopes of the range and spread down to the fertile valley of river Eurotas.

 

Our destination was Kastori, on the Northwestern part of the 150 Km long range. The village got it's name from the river Kastor, which flows a couple of steps from the last row of houses.
Somewhere under the peaks of Taygetus- the Homeric literature claims- the Divine Twins were born from a swan's egg!
Kastor and Polydefkis or, as the Romans made them known, Castor and Pollux, protectors of Sparta, credited for teaching humans how to tame and ride horses, wrestle and fight. They marched at the forefront of the Spartan army to battle in the form of "docana", twin poles connected by a wooden X. This was the "war flag" of Sparta.
"White horse Riders" they were named and "Sons of Zeus-Dioscuri" ,although technically only one of the two was divine.

Da Vinci loved the myth and painted Leda the swan and the babies in  lots of variations.
in this painting the swan is black and the babies are four.

The myth of their birth is a very interesting one. It all started with (yet another) mortal lady of exceptional beauty catching the eye of the most notorious philanderer of all gods, Zeus.
Her name was Leda and she was married to the King of Sparta, Tyndareos. Zeus-in another of his ingenious transformations-approached her as a beautiful swan and mated with her. The same day, Leda had sex with her husband and after 9 months she gave birth to two eggs. From the first egg the mortal Castor was born, son of the King of Sparta. From the other emerged divine Pollux, son of Zeus.
Some sources claim that from the same eggs two baby girls, both destined to cause trouble, came into this world: Helen, whose beauty started the Trojan war and Clytemnestra ,who married and murdered the King of Mycenae, Agamemnon.

It is amazing how many famous artists from antiquity to our times, have been captivated by the myth.
Here Dali's wife and muse as Leda.

Back to the twin brothers. Castor and Pollux grew up as close as two brothers can be. They were inseparable in everything. They became famous horsemen and wrestlers, they excelled in hunting wild beasts, but they also protected anyone in any kind of trouble. Both "Dioscouri" took part in the Argonaut adventures, bringing to Sparta wealth and fame. They even dared to wage war against the king of Athens, Theseus, who had kidnapped their sister,Helen,long before Paris of Troy came into the picture.




Then one day, while ambushing their enemies inside a huge oak tree, Castor was killed. In fact, he died by a lance one of his enemies threw, which impaled him inside the tree. 
Crushed, Pollux asked his divine father for a favor: He would share his immortality with Castor. Zeus agreed. Since then, both brothers spent one day in the Underworld and on top of mount Olympus with the other gods, always together.

Castor and Pollux capturing the robot Talos on the shores of Crete.

In very ancient times, Dioscouri had been underworld deities, worshiped at a small hill near Sparta. Very quickly they became gods of light, valor,compassion,virtue and courage. They acquired a celestial role as well. They became twin stars-the constellation of Gemini- and saviors of anyone in need or in danger. Strangely enough- as Sparta never had any significant naval force-they also had the "duty" to save sailors from the rough seas, appearing as fires (St.Elmo's fire) near the horizon.
Their symbols were their round hats-the half of the swan's egg- with a star on top. Also a wreath made from palm tree leaves and an urn wraped around by snakes. The ancients sacrifised white sheep in their honor and considered white horses to be the Dioscouri sacred animals.





The divine twins had been worshipped all over the Greek world, including Southern Italy. Romans fell deeply in love with the Spartan brothers,dedicating various temples and spreading their cult even further. But it seems the Celts already knew the twins! According to Diodorus of Sicily, Dioscouri were revered by the Celts of western Galatia and an altar discovered in Paris shows them among other Celtic deities!!!

Αλλοοοοοό!!! Λαμβάνει κανείς;;

Στον πλανήτη τους!!! Στην κοσμάρα τους!!!
 Ακόμα απο ιδρυματισμό πάσχουν. Ολοι. Εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμο τους, πολιτικοί και ΜΜΕ, εξακολουθούν να αναλώνονται σε συζητήσεις περί αθροίσματος ποσοστών "τρεις το λαδι, τρεις το ξύδι, πόσο το λαδόξυδο;" 

Ποιος ειπε τι και που και τι εννοούσε π.χ με τη λεξη "επαναδιαπραγμάτευση"; 

Ποιος φταίει και πόσο; (λες και δεν το ξερουμε)

Αϊ σιχτίρ, βαρέθηκα!

Απο τον καθημερινό, ανελέητο βομβαρδισμό μας με τρομοκρατικές κραυγές, κινδυνολογίες, αναλύσεις και απίστευτα βαρετά τηλεοπτικά "πάνελα" ξεχώρισε η Ελληνογαλλίδα συνάδελφος Εφη Τσελίκα, που βρέθηκε πρόσφατα καλεσμένη σε πολιτική εκπομπή.

 Δεν την άφησαν να μιλήσει παρα ελάχιστα τη γυναίκα, αλλά- όσο προλαβε- είπε δυο σημαντικές κουβέντες. Τις οποίες οι υπόλοιποι καλεσμένοι πέρασαν εντελώς στο ντούκου. Οπως περασαν στο ντουκου και την ευκαιρια που τους εδωσε να παψουν να αναλυουν το δεντρο και να δουν το @#$%!! το δάσος.

Είπε, λοιπόν :"Στην Ελλάδα μιλάτε σαν να μην έχετε καταλάβει οτι άλλαξε η κοινωνία. Λέτε και ξαναλέτε σαν χαλασμένος δίσκος τα ίδια και τα ίδια για λεπτομέρειες, πρόσωπα, ερμηνείες κλπ!!! Σαν το παραμύθι με τα Καινούργια Ρούχα του Βασιλιά!"

Πως αντέδρασαν οι υπολοιποι καλεσμενοι, πολιτικοι και δημοσιογράφοι; "Αλογο κλανει", με το συμπάθειο! 

Επέστρεψαν δηλαδή στην ασυλληπτη ανία του πολιτικο-δημοσιογραφικου αυτισμού ,στις συνήθεις πολιτικές κοινοτοπίες και στα μετερίζια της κομματικής τους γραμμής. Μην ξεχνάμε οτι κατα πάσα πιθανότητα θα ξαναπάμε σε εκλογές.
"Θα βάλει η όχι τον Γιωργάκη στις λίστες του ΠΑΣΟΚ ο Βενιζέλος;"
"Γιατί έφαγε πόρτα ο Τσιπρας από τον Ολάντ;"
"Η ΝΔ δεν επικοινώνησε σωστά το μήνυμα της"
"Θα μας βγάλουν απο το ευρώ!!!"
"Τι θα κάνει η Ντόρα;"





Την ίδια πνευματική μούχλα αποπνέουν ,στη συντριπτική τους πλειοψηφία, όλες οι εκπομπές, δελτία, άρθρα, σχόλια των ημερών. Μούχλα και ναφθαλίνη, με απαλούς τόνους σαπίλας δεκαετιών κι ένα bouquet ασύστολης κινδυνολογίας, μπας και τρομάξουμε και αλλάξουμε γνώμη. 
Την ώρα που ο άνεμος έχει ανοίξει διάπλατα τα παραθυρόφυλλα κάποιοι αποδεικνύονται η "λίγοι" η κάτοικοι άλλων αστρικών συστημάτων. 
Το χειρότερο είναι οτι είναι και αφόρητα βαρετοί...


Πλανήτης Γη καλεί!!! Αλλλλόοο!!!Λαμβάνει κανείς;;;;

Πήγαινέ με ως τις κάλπες, ταξιτζή!

Τέσσερεις και μια και μετά ψηφίζουμε. 

Πείτε με αναίσθητη, πείτε με απολιτική ,αλλά από τον πολύ θυμό έχω πάθει κάτι σαν... τραλαλά, σαν όσα έρθουν κι όσα πάνε, σαν αισιοδοξία θα το έλεγα. Το γεγονός με ανησυχεί, αλλά όντας παραγουλιασμένη σαν χταπόδι, που το σαβουρδίζουνε δύο χρόνια τώρα στα βράχια, δεν δίνω και μεγάλη σημασία. Μάλλον το χρειάζομαι.

Την έχω νοερά αράξει στη βεράντα και επιδίδομαι στο προσφιλές μου προεκλογικό σπόρ: Παρατηρώ τους ταξιτζήδες. Η μάλλον τους ακούω και αναλόγως της εναρκτήριας ατάκας ορμάω στο debate.

Με το που προκηρύσσονται οι εκλογές, η ψυχοσύνθεση του ταξιτζή αλλάζει, μια αύρα πολιτικοποίησης πνέει και οι συζητήσεις εντός του κίτρινου οχήματος φέρνουν λίγο προς το πάλαι ποτέ "Ενώπιος Ενωπίω",αν δεν πάρει διπλή κούρσα, βέβαια.

Οι ταξιτζήδες ,ως γνωστόν, είναι τα καλύτερα κοινωνικά και πολιτικά βαρόμετρα. Βλέπουν και μιλούν με πολλές δεκάδες ανθρώπους κάθε μέρα. Για δημοσκόπηση μην ρωτήσετε δημοσκόπο, ρωτήστε  ταξιτζή! 

Τις τελευταίες μέρες η συζήτηση συνήθως ξεκινάει με μια από τις τρείς ατάκες:

* Ε ρε, ένας Παπαδόπουλος που μας χρειάζεται!!!!

* Και τι θα γίνουμε χωρίς αυτοδυναμία; Θα έχουμε ακυβερνησία!!!!Χάος!!

* Δε πάνε στο διάολο κι αυτοί κι ο δικομματισμός τους!!

Η πρώτη ατάκα εκτοξεύεται συνήθως με αυτοπεποίθηση, αλλά η φωνή και η γλώσσα του σώματος δείχνει ότι κρατάει και μια πισινή. Έχει έναν δισταγμό, ένα κόμπιασμα κι ένα: "ο πατέρας μου, που την έζησε τη χούντα μου είπε ότι..." Αν αντέξει στην αντεπίθεση μου μέχρι το σπίτι και προλάβει να ξανανοίξει το στόμα του ,ακολουθούν ως θέματα το μεταναστευτικό, οι 300 της Βουλής στο Γουδί και οι τρομοκράτες που καίνε την Αθήνα.

Την δεύτερη ατάκα την ακούω όλο και συχνότερα και με όλο και μεγαλύτερη απόγνωση. Σαν έκκληση "βοηθάτε να ξαναβγούμε αυτοδύναμοι", σαν "δεν θα το ξανακάνω, μαμά". Η συζήτηση συνήθως στρίβει προς τον μπαμπούλα μιας Ελλάδας παραδομένης στο χάος και στις λεηλασίες. Κι εδώ η φωνή τα λέει μεν, αλλά κατά βάθος δεν τα πιστεύει και πολύ. Παρήλθαν οι χρόνοι εκείνοι, αλλά θέλουν να συνεχίσουν να πιστεύουν οτι κάποιο θαύμα θα γίνει τελευταία στιγμή και θα ξαναζήσουν το παραλήρημα της αυτοδυναμίας.

Ακολουθούν νοσταλγικές στιγμές απο παρελθούσες προεκλογικές εκστρατείες του Ανδρέα η του Κώστα η κάποιου απο τον παλιό καλό καιρό, όταν δεν έπαιρνε ο κόσμος τα πολιτικά του είδωλα με τα γιαουρτάκια.

Στην τρίτη ατάκα δεν συγχυζόμαστε ιδιαιτερα ουτε εγώ ουτε ο οδηγός, εκτός κι αν συνδυάζεται με την πρώτη. Η φωνή του ταξιτζή έχει έναν κουρασμένο θυμό και μια τσαντίλα που ήρεμα δηλώνει "αν ψάχνετε για μ....ες, μην μου τηλεφωνήσετε".

Ακολουθούν συζητήσεις για το ξεπούλημα της χωρας, τον Καζαντζίδη, τους συνταξιούχους, το Ιντερνετ, τον καταναλωτισμό.

Το συμπέρασμα είναι ένα: Θα ζήσουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις  μετά τις εκλογές. Ισως τα καταφέρουμε να ενηλικιωθούμε. Ίσως ωριμάσουμε κι αφήσουμε πίσω τον καλό πατερούλη- πού- πάντα μοχθεί -για- το -καλό- μας και το μόνο που θέλει είναι ν' αφήνουμε την τύχη μας στα επιτήδεια χέρια του.

Θα δούμε ενδιαφέροντα πράγματα σε λίγες μέρες!

Μεγαλώνουμε!

A retired veteran CMP "Blitz"

A couple of days before the 1st of May and the temptation to roll on any field of poppies and chamomile was too strong. 
While strolling in the countryside around cousin Elias house, getting intoxicated by all the fresh greenery, I spotted an old truck, behind a chicken coop.

I have to admit I m not a car person. I would have passed it by without a second look, but it was sooooooooo ugly I couldn't take my eyes off of it's "face". It looked like an abandoned puppy.Honest, it did!!

"This is very old", cousin Elias informed me when I asked. It's been here since the war...and you know what? It is still used to carry the chicken poop to the dump site!"

It felt like the truck was posing for a photo session, so we took some pictures-a nasty job under the blinding midday sun. What the hell is this strange looking rusty thing? was the thought on my mind on the way back to Athens.

The only clue were the words "Ford Canada" under the lights.

It took some searching in the Net and the priceless comments of the http://www.jalopyjournal.com/ forums to pinpoint the model and learn some interesting facts about this WWII Canadian veteran.
It had been manufactured by "Ford Canada", a company established in 1904 in Canada,making cars and trucks. This specific model, the CMP -Canadian Military Pattern- also known as a "Blitz" was produced during WWII by the thousands and shipped all over the British Empire.
It explains the right steering wheel.

One member of the forum described it as a "WW II Brit troops and-whatever-you-got-carrier". It was a really tough and versatile truck. Depending on the engine it carried, it could be an F with a Ford engine or a C with a Chevrolet one. This is an F15 with a 85hp 239 cubic inch  "Mercury car and Ford truck" V8 engine...plus a rusty tuna meal can eaten long ago by a Greek farmer!

"The hood of the truck is a Cab 13" another forum member informed me, which means the front glass was designed slanted so that it wouldn't reflect the sunlight and alert enemy airplanes.

So, mystery solved my dear Watson! An old veteran left by any of the British Empire troops stationed then in Greece. New Zealanders, Australians and British had to flee the Nazi forces early in 1941. They evacuated with all kinds of vessels to Crete and then Egypt, so it figures some equipment had to be left behind.

On the other hand, it might be a little bit younger. British troops had returned in 1945, to take part in the Civil war which followed...not a nice part of Greek history or English-Greek relations.

Don't know why, but after learning a bit about the Blitz, the sight of  it, retired among the olive trees and the wild flowers seemed fitting and heart warming.

This truck started its life in Canada, traveled to the other side of the world,took part in a war and ended in a peaceful field in Attica. Well, if you don't mind the hens' constant cackling, which I'm sure this old fellow doesn't :)

Θεόφιλος Καίρης, ο "ξεχασμένος"

Μεγάλο Σάββατο, μπουρινιασμένο και ηλιόλουστο, κόσμος και ντουνιάς έκοβε βολτα στη Χώρα της Ανδρου. Εμείς, με τη μηχανη στο χέρι ανακαλύπταμε μια πόλη κι ενα νησι με τον κλασσικό ενθουσιασμό του πρωτάρη. Στην κεντρική πλατειούλα, πιτσιρίκια παίζουν στη βάση μιας μαρμάρινης στήλης με μια προτομή στην κορυφή της.

"Θεόφιλος Καίρης

1784-1853"

διαβάζω. Και καθώς πρίν από λίγο είχαμε δεί και την επιγραφή "Καϊρειος Βιβλιοθήκη", με το που γυρίζουμε στη βάση μας ορμάω στο Διαδίκτυο...

Κι ανακαλύπτω ,καταντροπιασμένη απο την άγνοια μου, εκτός απο το νησί, κι έναν απίστευτο Δασκαλο του Γένους, μια προσωπικότητα Αναγεννησιακή με αστείρευτη δίψα για γνώση που ήπιε και μέθυσε από τον Διαφωτισμό, ένα μυαλό αιώνες μπροστά από την εποχή του.Εναν μαχητή ιδεολόγο, που τα έδωσε ολα για την πατρίδα και που πέθανε γέρος κι άρρωστος στη φυλακή κατηγορούμενος ως αιρετικός

Ο Θεόφιλος Καίρης μοναχός, φιλόσοφος, μαθηματικός, φυσικός, φιλόλογος, διαφωτιστής, δάσκαλος, επαναστάτης, εκπρόσωπος της Ανδρου στις πρώτες Εθνοσυνελεύσεις γεννήθηκε στην Ανδρο, σπουδασε στην Ακαδημία των Κυδωνιών ,στην Πάτμο και στη Χίο και το 1803 εφυγε για σπουδες στην Ευρώπη, συγκεκριμένα στην Ελβετία, την Πίζα και το Παρίσι. Εκεί γνωριστηκε με τον Κοραή. Διδαξε και διηύθυνε επί χρόνια Ελληνικά σχολεία στη Σμύρνη και στο Αιβαλί. Εγινε μελος της Φιλικης Εταιρίας, σηκωσε το λάβαρο του αγωνα το 1821 στην Ανδρο, πολέμησε, τραυματίστηκε, διδαξε, εγραψε ,αλλά μετα την απελευθέρωση δεν μπόρεσε να συμφιλιωθεί με τον Βαυαρο Οθωνα. Αρνηθηκε το παράσημο του Χρυσού Φοίνικα και την καθηγητική έδρα στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Αθηνών και γύρισε στην Ανδρο.

Στο Ορφανοτροφείο που ιδρυσε στο νησί το 1835 δίδασκε σε 100 ορφανά και 500 εξωτερικούς μαθητές, τον αφρό της επιστήμης της εποχής με μεθοδους και επιστημονικά όργανα πρωτόγνωρα στην Ελλάδα.
Δίδασκε κοινωνιολογία, μαθηματικά, γλώσσες, φυσική, φιλοσοφία και τις βασικές αρχές όλων των θρησκειών. Πάνω απ όλα, διδασκε την ελευθερία της σκεψης και της συνείδησης. Πυρήνας των μαθητών του ηταν ορφανά απο τη σφαγή των Ψαρών, αλλά στά θρανιά του καλοδέχονταν παιδιά απ όλα τα Βαλκάνια, ακόμα και παιδιά μουσουλμάνων και Καθολικών. Ο Καίρης πίστευε σε μια Ελλάδα χωρισμένη από την Εκκλησία και ειχε "σταμπαριστεί" από τους εχθρούς του οτι: "εφαίνετο σφόδρα δημοκρατικός".

Λέγεται οτι η Αυλή του Οθωνα έστειλε εναν Βαυαρό καθηγητη στην Ανδρο να παρακολουθήσει  τη διδασκαλία του. Επιστρέφοντας ,εδωσε την εξης αναφορά: "Αν συνεχίσει να διδάσκει ο Καίρης άλλα τρία χρόνια, μας βλέπω να φεύγουμε απο την Ελλάδα". 

Εκκλησία και Ανάκτορα τον καταδίωξαν με χαρακτηριστική εμπάθεια. Αφορμή ήταν οι απόψεις του περί "Θεοσεβειας", μιας προσωπικής του θρησκευτικής και φιλοσοφικής άποψης, πού θεωρούσε πολύ απλά ότι όπως και να τον ονομάζει κανείς το Θεό, ο ένας και ο αυτός είναι.

Αναθεματίστηκε από το Πατριαρχείο και την Ιερά Σύνοδο, δικαστηκε ως αιρετικός-παρ όλο που επιφανείς μάρτυρες κατεθεσαν οτι ποτέ δεν επιχείρησε να προσηλητήσει κάποιον-τον εξόρισαν, τον ξαναδίκασαν και τον φυλάκισαν γέρο κι άρρωστο στη Σύρο, όπου και πέθανε.

Και μετά τον πέταξαν σ' ενα λακκο στο Λοιμοκαθαρτήριο.

Κι έρριξαν στη σορό του ασβέστη.

Κι έρριξαν μια βαριά κουβέρτα σιωπής στο έργο και στ' όνομα του.

 

Στα κύματα του Internet και στο αρχιπέλαγος των blogs και των forums διάβασα άρθρα και συζητήσεις ,μεταξύ των άλλων και όσων υποστηρίζουν οτι ο Καιρης ηταν όντως αιρετικός, κρυφά προσυλητιζε τους μαθητες στην προσωπικη του θρησκεία-φιλοσοφία, οτι επηρεάστηκε/πληρώθηκε απο ξένους προτεσταντες και άλλα πολλά. Μου έκανε εντύπωση με πόση εμμονή εξακολουθούν κάποιοι να πασχίζουν ν' αποδείξουν ,150 και βάλε χρόνια απο τον θάνατο του οτι ηταν αιρετικός. Τι φοβούνται και στο κάτω κάτω τι σημασία έχει. Και τι πάει να πει "αιρετικός" τη σήμερον ημέραν; Μάλλον πλάκα μάς κάνουν.
Ισως και να θολώνουν ετσι τα νερά για να μην φαίνεται η προσφορά ενός χαρισματικού, φωτεινού μυαλού που απλώς ατύχησε να είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.
Ο Μανώλης Ρασούλης, πού έγραψε γι΄αυτόν ,"τον πιό μη Έλληνα από τους Ελληνες της ζωής μου" το βιβλίο: "Ο Μεγάλος Αιρετικός", παρά λίγο να βρεί τον μπελά του, αφού ο Εισαγγελέας Τσεβας τον υποψιάστηκε ως εγκέφαλο της 17Ν γιατί φράσεις του Θεόφιλου Καίρη έμοιαζαν με αποσπάσματα από τις προκηρύξεις της οργάνωσης!!!



Πάντως, το Μεγάλο Σάββατο , την ώρα που στα βουνά μαύριζαν τα σύννεφα και φυσούσε ο Νοτιάς, στην ηλιόλουστη πλατεία της Ανδρου, λίγα βήματα απο το σπίτι που γεννήθηκε ο Θεόφιλος Καίρης, ένιωσα οτι αν κάπου ήταν το πνεύμα του, θα χαμογελούσε δικαιωμένο, βλέποντας την ολοκαίνουργια γενιά να παίζει ανέμελα στη βάση της προτομής του. 
Ταιριαστό ανοιξιάτικο μνημόσυνο σ΄έναν αληθινό δάσκαλο!

Ανοιξη στην Ανδρο/Springtime in Andros

Η Χώρα, μοναδικά χτισμένη στην ανατολική, ανεμοδαρμένη πλευρά του νησιού.
The capital of Andros, Chora, build to the eastern side of the island.

Δεν ξέρω γιατί είχαμε "αγνοήσει" τόσα χρόνια την Άνδρο...

Κάθε που ψάχναμε νησί γιά εξερεύνηση η άραγμα, περνούσε η ματιά μας πάνω της, χωρίς να σταματάει.

Και μείναμε άναυδοι τη Μεγάλη εβδομάδα, ανακαλύπτοντας στην καρδιά ενός κλασσικού Κυκλαδίτικου νησιού, ένα κομμάτι Πήλιο, "κομπλέ" με πηγες, καταρράκτες και όσο πράσινο δεν διαθετουν ολες οι υπόλοιπες Κυκλάδες μαζί!

Οι πηγές του Διονύσου στις Μένητες,ποτίζουν τα περιβόλια.Παλιά υδροδοτούσαν τη Χώρα.
The springs of Dionysus at Menites.

I don't really know why we have never thought of visiting Andros, the northernmost of the Cyclades. And a week ago we have been soooo pleasantly surprised to discover an island like no other!

Yes, Andros has the classical Aegean coastline, rocky to the East and full of beautiful sandy beaches to the West. The island has, of course, the usual barren, windswept hills, where herds of goats allow only very tough low vegetation to survive, BUT

in the heart of Andros there are mountains full of springs, creeks, small waterfalls and all the greenery the other Cyclades lack!!!

Καταρράκτες κατεβαίνουν από το βουνο πάνω από την Παλαιόπολη.Waterfalls cascading over Palaiopoli, the iron age capital of the island, now under the sea.

 Πέντε ορεινούς όγκους έχει το νησί με πλατάνια, βελανιδιές και καρυδιές.Στις πλαγιές τους χωριά και περιβόλια με πορτοκαλιές, ελιές, αμπέλια και μποστάνια προστατευμένα πίσω από σειρές κυπαρισσιών.
 Στο Νότο, ανάμεσα στα όρη Πέταλο και Γερακώνα η καταπράσινη κοιλάδα της Μεσσαριάς οδηγει στή Χώρα. Η οποία Χώρα, δεν είναι χτισμενη στο ψηλότερο σημείο, όπως συνηθιζόταν γιά αιώνες στο Αιγαίο των πειρατών, αλλά σε μια εξ ίσου απόρθητη θέση: στην ανεμοδαρμένη ανατολική πλευρά του νησιού.

More than 50 picturesque villages are perched on the slopes of no less than 5 mountains-the tallest peak is 1003 m-and between them strategically planted cypresses "break down" the fury of the winds and provide shelter to groves of olive trees, oranges,

 lemons, almond trees, grapes and flowers. My all time Spring favorite, the lilac bush, thrives with all this lovely water and coolness.  

Easter has passed and we have survived! Yipiiiiiii!!!

Just across the street from our hotel, well hallo guys!

Χωριά το ένα δίπλα στο άλλο ,τα περισσότερα κρεμασμένα στις πλαγιές,αλλού με κεραμίδια στις σκεπές και μπαλκόνια με μαρμάρινα φουρούσια, αλλού με ασβεστωμένες Κυκλαδίτικες αυλίτσες απέναντι στο πέλαγος. Πανταχού παρόν ο κρυσταλλικος σχιστόλιθος-ο ιδιος που "κρατάει" τα νερά -φτιάχνει ξερολιθιές ,τις "αιμασιές" οπως τις λένε οι ντόπιοι, μαντριά, ξωκκλήσια, περιστεριώνες, γεφύρια και νερόμυλους.

Stenies, just 5 Km from Chora,a head-village with an excellent view.

In the narrow streets of Palaiopolis village to the West of Andros, everything is whitewashed in the classic Cyclades tradition.

The people here,as in the whole of the Aegean region, have used the most common of materials: the crystalline limestone found everywhere. They perfected the art of balancing the stones without mortar to build boundaries, terraces to prevent erosion, huts to shelter herds and herdsmen and "pigeon towers" for...yes...their prized pigeon flocks.

Late afternoon ,the wind comes from the South bringing humidity and low clouds.The stone pigeon tower stands alone.

Just two hours by ship from the harbor of Rafina-a few Km from Athens' airport-Andros stood apart from the rest of the Cyclades for decades. It's men traditionaly traveled the seven seas, sending money back home. So, Andros never really had to go after the tourist industry. Most of the visitors are Greeks, although some travellers have already discovered and fallen in love with the beaches and the well kept trekking paths. There are excellent places to stay near the sea, but if you want to enjoy the green heart of Andros, choose one of the new small hotels in or around Chora. Oh, and visit the island during the peaceful and cool season, that is Spring or Fall.

View from our veranda at Armonia Resort in Menites, towards Chora and the sea.Στη βεράντα μας, στο Αρμονια Resort, στις Μενητες, αγναντεύουμε τη Χώρα. Ωρα για άλλον έναν καφέ!

 

A surprise visit! Oh,hai...Pumpkin?

A glorious Spring day!!! Ideal conditions for gardening...and...wait!! Why are all my cats looking at the same spot? Who are you little one?

I'm glad to report, he/she had a very narrow escape from Fidel's claws. I managed to grab the cat midair and the little one flew to the other side of the large balcony and found a safe place on top of the laurel bush.

A quick search in the kitchen uncovered a fresh bag of bird food-there are a lot of feathered visitors to feed during the winter cold-and he/she was so hungry poor thing, that it accepted to eat from a small coffee dish...

After eating for almost 20 minutes and having a lot of fresh water the little one flew away-wise bird-opting not to spend the night in a cat infested veranda! The neighbors informed us that a whole bunch of little ones had escaped from the pet-shop a month ago.

Most of them survived and are now making the neighborhood theirs!

I do hope it will survive, the weather is wonderful and there are a lot of places for it to hide. I really hope to see it again one of these days. There will always be bird food and fresh water in a safe corner for all fugitives :)

Ποια εθνική ανεξαρτησία;

Κοντά δύο χρόνια, από τότε δηλαδή πού φαλιρίσαμε, βασανίζομαι με αυτήν την έρμη "εθνική ανεξαρτησία" μας. Τουλάχιστον σε καμιά ντουζινα άρθρα, blogs και σημειώματα τη μέρα κάποιος η κάποιοι θρηνούν για την απώλειά της (της εθνικής μας ανεξαρτησίας) άλλοι κάνουν εύκολα και άκρως λαϊκίστικα flashback στην Κατοχή και στο "Arbeit macht frei", χωρίς να λείπουν και οι αυτο-ικανοποιούμενοι λεβεντομαβλάκες του "ειμεθα Ελληνες υπερήφανοι και δεν αλλάζουμε νοοτροπία γιά κανέναν Ευρωπαίο φούστη!".

Τους τελευταίους μήνες, οποιαδήποτε επίκληση της εθνικής μας ανεξαρτησίας μου προκαλεί εμετό και την έντονη ανάγκη να βγω στο μπαλκόνι ουρλιάζοντας:"Για ποια εθνική ανεξαρτησία μιλάμε;;;;;;!!!!!"

Είναι εθνική ανεξαρτησία να έχουμε καταντήσει ένα συνοθύλευμα απατεώνων, κλεφτοκοτάδων, λαδωμένων και φακελακωμενων δημόσιων λειτουργών, βολεμένων παχύδερμων, φοροφυγάδων, κατσαπλιάδων και κυκλωμάτων που επί δεκαετίες λήστευαν ασύστολα το ταμείο;;;

Είναι εθνικά περήφανος ένας λαός πού ξαφνικά "ανακαλύπτει" 40.000 μαϊμού τυφλούς/κουτσούς/ψυχασθενείς και άλλους 30.000 μαϊμού η πεθαμένους από χρόνια συνταξιούχους;; Μήπως μεταξύ των θρηνούντων για την "Ελλάδα" και την ελευθερία της είναι και οι μαϊμουδιάρηδες;

Γιατί μου θίγει την εθνική μου αξιοπρέπεια ο Ράϊχενμπαχ και ΔΕΝ μου τη θίγει κάθε πολιτικός/δημόσιος υπάλληλος/ιδιωτης λαμόγιο/εργολάβος/δικαστής/γιατρός/δικηγόρος/Εφραίμ, που τα έπαιρνε, τα κουκούλωνε, τα μάσαγε και μετά μας εφτυνε και στα μούτρα;; 

Γιατί έσπευσαν να σκίσουν τις νταντέλες τους κάποιοι ότι "έρχονται Γερμανοί εφοριακοί!!!Ωιμέ!! πάει η εθνική μας ανεξαρτησία!";;;; Τι λες καλή μου τυρόπιτα;;;;;Τι σε χαλάει; Ο Γερμανός εφοριακός; Εδω δεν σε χάλαγε τόσα χρόνια ο Ελλην εφοριακός με το χρυσό Rolex, το Grand Cherocky και τη βιλάρα με την πισίνα...Πλάκα μου κάνεις;;

Να έρθουν οι άνθρωποι! Καλώς να ορίσουν και να τους φτιάχνω και Apfelstudel με τα χεράκια μου. Κι άμα θέλουν ας έρθουν και Ολλανδοί τελωνειακοί και Αυστριακοί δήμαρχοι και Βέλγοι τροχονόμοι και Γάλλοι αλπινιστές!!! Οποιοσδήποτε ξένος είναι χίλιες φορές καλύτερος από τους εγκληματίες/απατεώνες-πλην εθνικα υπερήφανους- συμπατριώτες μας, που τα ενθυλάκωναν και τώρα έχουν υψώσει το λάβαρο της κλεφτουριάς!!! (κυριολεκτικά)

Η εθνική μας ανεξαρτησία δεν έχει να κάνει με κούφια λόγια,χλαμύδες, φουστανέλες και τα λοιπά εθνικά αξεσουάρ, τύπου "η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει...". Η εθνική μας ανεξαρτησία έχει πουληθεί χρόνια τώρα και κανείς δεν ψέλλισε λέξη ,γιατι ήταν ολοι μπουκωμένοι μέχρι σκασμού και ως γνωστόν όταν τρώμε δεν μιλάμε... Η εθνική μας ανεξαρτησία ήταν επί χρόνια το παραμύθι και το άλλοθι του δικομματισμού για να μην κοπάσει το μεγάλο φαγοπότι.

Μέχρι λοιπόν να ξαναγίνουμε από Μπανανία κράτος, μέχρι να καταποντιστούν πολιτικά οι υπεύθυνοι για το χάλι μας και να πληρώσουν τα λαμόγια μη μου ξαναμιλήσετε για εθνική ανεξαρτησία! 

Δεν την ξέρω, δεν με ξέρει, υποφέρω κι υποφέρει!!